Στο κάδρο των υποκλοπών οι Αμερικανοί

ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΜΙΑ ΑΒΛΕΨΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗΣ

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Ενα απρόβλεπτο λάθος, μια αβλεψία της στιγμής, ίσως λόγω και της υπερβολικής σιγουριάς των δραστών, ίσως ανοίξει τελικά, έξι χρόνια μετά, το δρόμο για την πλήρη διαλεύκανση του σκανδάλου των υποκλοπών.

 
Μια πέμπτη κεραία που ενεργοποιούσε τα καρτοκινητά - «σκιές» ανακάλυψε η ΑΔΑΕ. Η κεραία αυτή εντοπίζεται κοντά στην περιοχή που πριοσδιορίζουν οι άλλες 4 γνωστές κεραίες και όπου δεσπόζει η αμερικανική πρεσβεία. Τεχνικοί εκτιμούν ότι με 5 κεραίες (κατ'άλλους υπάρχει και έκτη) είναι πλέον ευκολότερος ο εντοπισμός του χώρου στον οποίο κρύβονταν οι «άγνωστοι υποκλοπείς» Λίγο πριν ολοκληρωθεί και επίσημα η δεύτερη δικαστική έρευνα της υπόθεσης, πληροφορίες αναφέρουν ότι προέκυψαν για πρώτη φορά στοιχεία, τα οποία οδηγούν, έστω και έμμεσα, την άκρη του νήματος στην καρδιά της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η σύνδεση αυτή δεν προκύπτει ευθέως μέσω των 14 καρτοκινητών-σκιών, τα οποία διενεργούσαν τις υποκλοπές. Τα ίχνη της αποκάλυψης, όπως όλα δείχνουν, άφησε ένα άλλο τηλέφωνο, που αγοράστηκε μαζί με άλλα τρία την κρίσιμη περίοδο του Ιουνίου 2004 από συγκεκριμένο κατάστημα (Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά). Το κινητό αυτό φαίνεται ότι λειτούργησε κανονικά το ίδιο επίμαχο διάστημα των υποκλοπών (Ιούλιος 2004-Φεβρουάριος 2005), με σύνδεση που χρησιμοποιούσαν στελέχη του προσωπικού τής εδώ αμερικανικής πρεσβείας. Η συγκεκριμένη τηλεφωνική σύνδεση δεν είχε πάντως καμία επικοινωνία με τα υπόλοιπα ύποπτα τηλέφωνα-σκιές.
Πηγές της ΑΔΑΕ, η οποία συνέδραμε με τεχνικό προσωπικό τη νέα έρευνα του εισαγγελέα εφετών Δ. Δασούλα, έλεγαν στην «Ε» ότι η ταυτοποίηση της συσκευής με το συγκεκριμένο ύποπτο αριθμό έγινε μέσω της παρακολούθησης της χρήσης του κινητού τηλεφωνού με βάση το μοναδικό αριθμό ΙΜΕΙ που έχουν όλα τα κινητά.
Ετσι, σύμφωνα και με χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», το ύποπτο τηλέφωνο φέρεται να χρησιμοποιήθηκε από προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας σε χρόνο παράλληλο με εκείνο των υποκλοπών.
Η σύνδεση αυτή, και κυρίως η χρονική σύμπτωση, προκαλεί -και δικαίως- πολλά εύλογα ερωτήματα. Οπως έλεγαν τεχνικοί των επικοινωνιών, όταν τα ύποπτα τηλέφωνα αγοράζονται ταυτόχρονα και ένα από αυτά λειτουργεί με αριθμό της αμερικανικής πρεσβείας, είναι λογικό να υπάρξει άμεση συσχέτιση των δεδομένων.
Ολοι θυμόμαστε καλά, άλλωστε, ότι από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή είχε σκιαγραφήσει, μέσω των κυψελών της Vodafone, ως κέντρο των υποκλοπών το ύποπτο τρίγωνο των Αμπελοκήπων, μέσα στο οποίο δέσποζε η αμερικανική πρεσβεία.
Σημείο-κλειδί για το ξεκλείδωμα της υπόθεσης αποδείχθηκε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά. Εκεί είχαν εντοπίσει ΕΥΠ και ΑΔΑΕ το πιθανό κέντρο, αλλά και τον «αδύναμο κρίκο» του σκανδάλου. Υποπτες μικρής διάρκειας κλήσεις σε καρτοκινητά-σκιές, μια περίεργη δήλωση απώλειας και ένα συμβόλαιο, που έγινε μέσα σε ελάχιστες ημέρες καρτοκινητό, κίνησαν υποψίες. Ομως ο περίφημος Γ45, ο σύνδεσμος που κρυβόταν πίσω από όλα αυτά, αποδείχθηκε «φαντομάς». Δεν έγινε το ίδιο, όμως, με τα 4 ύποπτα τηλέφωνα που αγοράστηκαν τον Ιούνιο του 2004.
Η πρώτη δικαστική έρευνα, υπό τον εφέτη Κ. Πετρόπουλο, οδήγησε την υπόθεση στο αρχείο ελλείψει δραστών. Ο ανακριτής δεν ερεύνησε τις σχέσεις του συγκεκριμένου καταστήματος με την υπόθεση, δεν ζήτησε καν δικαστική συνδρομή από τις ΗΠΑ για τα σταθερά τηλέφωνα του Μέριλαντ (έδρα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ), με τα οποία επικοινώνησαν οι υποκλοπείς τον Ιούνιο του 2004, θεωρώντας ότι τα στοιχεία δεν είναι αξιοποιήσιμα. Αντίθετα, άφηνε να εννοηθεί ότι οι υποκλοπείς είναι μάλλον ξένοι, με τεχνικές γνώσεις και δυνατότητες ιδιαίτερα εξειδικευμένες.
Η αρχειοθέτηση της δικογραφίας του σκανδάλου προκάλεσε το 2008 ποικίλες αντιδράσεις, καθώς συνοδεύτηκε και από παραγραφή των πλημμελημάτων της παραβίασης του τηλεφωνικού απορρήτου.
Πριν από ένα χρόνο, έπειτα από εγγραφο αίτημα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, επικεφαλής της οποίας ήταν ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτ. Παπαϊωάννου, η εισαγγελία του Αρείου Πάγου και του Εφετείου Αθηνών αποφάσισε να βγάλει την υπόθεση από το αρχείο, συνεχίζοντας τη δικαστική έρευνα για το πιθανό αδίκημα της κακουργηματικής κατασκοπίας. Ενα από τα σημεία κριτικής ήταν ότι δεν εξετάστηκαν δύο σημαντικοί μάρτυρες, ένας από τους οποίους ήταν υπάλληλος του καταστήματος κινητής τηλεφωνίας στην Ακτή Μιαούλη.
Είναι άγνωστο, ωστόσο, πώς θα χειριστεί ποινικά το ενδεχόμενο άσκησης ποινικών διώξεων η εισαγγελία Εφετών. Ισως η εξέλιξη αυτή να ήταν η τελευταία που, εν μέσω της συγκεκριμένης συγκυρίας, θα επιθυμούσε η ελληνική κυβέρνηση.

Ανακαλύφθηκε βωβή ταινία του Χίτσκοκ στη Νέα Ζηλανδία

Άλφρεντ Χίτσκοκ: «Η λευκή σκιά» (1923)

Μία από τις πρώτες ταινίες του μετρ της αγωνίας, του Βρετανού σκηνοθέτη Άλφρεντ Χίτσκοκ, ανακαλύφθηκε στη Νέα Ζηλανδία, όπως ανακοινώθηκε χθες από εκπρόσωπο της Ταινιοθήκης της χώρας.

 
Σκηνή από τη "Λευκή Σκιά" Οι τρεις πρώτες μπομπίνες της ταινίας «Η λευκή σκιά» (“The white shadow”) ανακαλύφθηκαν σε μια στίβα ταινιών που κατέληξαν στην Ταινιοθήκη της Νέας Ζηλανδίας, τη δεκαετία του 1990.
Η βωβή ταινία, που χρονολογείται το 1923, σκηνοθετήθηκε από τον Βρετανό Γκράχαμ Κατς, ωστόσο ο Άλφρεντ Χίτσκοκ δούλεψε σ’ αυτήν ως σεναριογράφος, σκηνογράφος, μοντέρ και βοηθός σκηνοθέτη. Άλλωστε τότε ήταν μόλις 24 χρονών.   
Το ίδρυμα πιστεύει ότι πρόκειται για τη μοναδική κόπια. Η τύχη των υπόλοιπων τριών μπομπινών παραμένει ένα μυστήριο.
«Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις για τους ερευνητές, τους κριτικούς και τους θαυμαστές του εξαιρετικού έργου του Χίτσκοκ. Οι πρώτες τρεις μπομπίνες της ‘Λευκής Σκιάς’, δηλ. περισσότερο από το μισό της ταινίας, αποτελούν μία μοναδική ευκαιρία μελέτης των αφηγηματικών ιδεών και της οπτικής του, ακριβώς τότε που άρχιζαν να αποκτούν μορφή», εκτιμάει ο Ντέιβιντ Στέριτ, πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Οι συγκεκριμένες μπομπίνες βρέθηκαν μαζί με άλλες βωβές ταινίες που κατέληξαν στην Ταινιοθήκη της Νέας Ζηλανδίας το 1993, μετά το θάνατο του Τζακ Μάρταγκ, του ανθρώπου που πρόβαλλε τις ταινίες σ’ ένα σινεμά στο Χάστινγκς, κατά το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα. Εκείνη την εποχή συνήθιζαν να καταστρέφουν τα φιλμ στο τέλος της περιόδου διακίνησής τους, ο Μάρταγκ όμως τα κρατούσε σε μια αποθήκη στον κήπο του.
Στην ίδια συλλογή βρέθηκε και μια ταινία του Αμερικανού Τζον Φορντ, που θεωρούνταν εξαφανισμένη, η «Αντίθετα στο ρεύμα» (“Upstream

Μερική διαγραφή ελληνικού χρέους από αυστραλιανή φαρμακευτική εταιρεία

Τη διαγραφή μέρους του χρέους του ελληνικού δημοσίου ανακοίνωσε η αυστραλιανή φαρμακευτική CSL.

Σύμφωνα με το αυστραλιανό πρακτορείο ειδήσεων AAP, η CSL σε ανακοίνωσή της ανέφερε ότι "είναι ένα από τα θύματα της κρίσης που πλήττει την ελληνική οικονομία. Το χρέος των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων προς την εν λόγω εταιρεία ανέρχεται σε εκατομμύρια δολάρια και τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν έχουν πληρώσει ούτε έναν λογαριασμό".
Η CSL πρόσθεσε ότι δεν πιστεύει πως θα πληρωθεί ποτέ από το ελληνικό δημόσιο και γι' αυτό προχώρησε στην πώληση των ομολόγων σε χαμηλότερη τιμή διαγράφοντας 25 εκατ. δολάρια σε χρέος από απλήρωτους λογαριασμούς για το διάστημα 2010-2011.
(Πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)